Ήταν αργά το βράδυ όταν χτύπησε το τηλέφωνο μου για μήνυμα στο Instagram. Για την ακρίβεια ήταν πολύ αργά. 2:30 τα χαράματα. Συνήθως τέτοιες ώρες κοιμάμαι, μα εκείνο το βράδυ δεν με είχε πάρει ακόμα ο ύπνος. Από την άλλη μεριά ήταν μια διαιτώμενη μου, η Μαρία.
Μου είχε στείλει -όπως μπορείς να δεις και παρακάτω- μια υπέροχη φωτογραφία με τρία κοκτέιλ και με την λεζάντα “3 κοκτέιλ για να έχω ποικιλία.. Συγνώμη στον διατροφολόγο μου”.
Από κάτω, η Μαρία μου έγραψε “Σήμερα είναι μία καταστροφική ημέρα μετά από μήνες. Να ξέρεις” και γελαστά Emoji που δεν μπορούσα να αποκρυπτογραφήσω τι μπορεί να υπονοούσαν. Έδειχναν ευχαρίστηση; Τύψεις ίσως; Ή μήπως ένα μίγμα συναισθημάτων που ούτε η ίδια δεν μπορούσε να καταλάβει;
Δεν ένιωσα ότι η Μαρία πίστευε πραγματικά ότι η μέρα της ήταν καταστροφική. Ήταν μία υπέροχη μέρα για εκείνη (περνούσε πραγματικά όμορφα) και ήξερε και η ίδια ΄την σημασία αυτών των ημερών. Των ημερών που απλά βγήκε από το πρόγραμμα της. Ήξερε πολύ καλά πως είχε να κάνει απλά και μόνο δύο πράματα. Το πρώτο (και σπουδαιότερο) να απολαύσει με την καρδιά της την βραδιά αυτή. Το δεύτερο, απλά να επανέλθει την επόμενη μέρα. Να μην είναι αυτά τα τρία κοκτέιλ το έναυσμα για να επέλθει η διατροφική της κατάρρευση.
“Μα ναι..”, είπα μέσα μου, “η Μαρία το ξέρει πολύ καλά. Το ξέρει ότι η διατροφή της δεν πρόκειται να εκτροχιαστεί από τρία κοκτέιλ σε μία τόσο φανταστική βραδιά για αυτήν. Θέλει απλά να μου επικοινωνήσει την αυτοπεποίθηση της. Έχει διαχειριστεί ξανά (και με πολύ μεγάλη επιτυχία) παρόμοιες βραδιές και σήμερα νιώθει πιο σίγουρη από ποτέ. Θέλει να καμαρώσω μαζί της την πρόοδο της”.
Έτσι, η απάντηση μου ήταν πέρα για πέρα ειλικρινής:
“Ο διατροφολόγος σου καμαρώνει για σένα στα κρυφά”.
Το μήνυμα ελήφθη από την Μαρία. Είμαι σίγουρος ότι κάτι τέτοιο περίμενε -ή ίσως είχε ανάγκη- να ακούσει. Όπως όταν σ’ αγαπάνε και έχεις την ανάγκη να το ακούς κάποιες φορές, και όχι μόνο να στο δείχνουν. Έτσι και η Μαρία ήθελε να το ακούσει. Ήθελε να μου πει με τον δικό της τρόπο “κοίταξε πως τα καταφέρνω”. Και τα καταφέρνει πραγματικά υπέροχα.
Ξέρεις, όμως, της είπα μόνο την μισή αλήθεια. Της είπα ΄ότι καμαρώνω γιατί ξέρω ότι από την επόμενη κιόλας μέρα θα επανέλθει. Αυτά τα κοκτέιλ δεν μπορούν να την βγάλουν από την σωστή φιλοσοφία – νοοτροπία με την οποία έχει περιβάλλει πλέον την διατροφή της. Για την ακρίβεια, αυτά τα κοκτέιλ είναι μέρος αυτής της φιλοσοφίας και την ατσαλώνουν ακόμη περισσότερο.
“Θα υπάρξουν φορές που θα βγεις εκτός προγράμματος.. Και αυτό είναι ΟΚ.. Δεν ψάχνεις να μην βγεις εκτός προγράμματος.. Ψάχνεις όποτε βγαίνεις εκτός (που το μόνο σίγουρο είναι ότι θα βγεις), απλά να επανέλθεις..”
Και η Μαρία πλέον το ξέρει. Και μέρα τη μέρα οικοδομεί με γερά θεμέλια τον νέο αυτό διατροφικό τρόπο ζωής της. Χωρίς τύψεις, χωρίς ενοχές, χωρίς υπερβολές. Με διατροφική ισορροπία, αυτοτεποίθηση και προπάντων με πίστη και αγάπη στον εαυτό της.
Έτσι λοιπόν και εγώ, από εδώ δηλώνω για άλλη μία φορά περήφανος για την Μαρία..
Και κάπου εδώ αρχίζεις να απορείς: “Και η άλλη μισή αλήθεια που είναι ρε συ Νεκτάριε; Λίγο πριν ανέφερες ότι στην Μαρία είπες μόνο την μισή αλήθεια..”
Ε, λοιπόν, η άλλη μισή αλήθεια είναι που ευχαριστήθηκε ως εκεί που δεν πάει τα κοκτέιλ της.. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην χωράνε και τα κοκτέιλ που και που..
Υ.Γ. Τα φιλιά μου και την αγάπη μου στην εξ’ αποστάσεως διαιτώμενη μου..