Η Περίοδος την οποία βιώνουμε, παρόλο που δεν είναι και τόσο πρωτοφανής πλέον, είναι πολύ πολύ δύσκολη ενδεχομένως για όλους.
Η καθημερινότητα έχει αλλάξει για τους περισσότερους από εμάς, τα νεύρα μπορεί να είναι (κάπως πιο) τεντωμένα, η ψυχοσύνθεση μας διαταραγμένη και το άγχος να συσσωρεύεται μέρα με τη μέρα.
Μέσα στη γενικότερη κατάσταση, λόγω σαφώς και της διαφορετικής ρουτίνας, η διαφυγή προς το φαγητό, μπορεί να είναι συχνότερη.
Και κάπου εδώ, δημιουργείται το ερώτημα:
“Να επιλέξω τις on-line συνεδρίες με κάποιον διαιτολόγο;”
Τι έχει δείξει η μέχρι τώρα Ιστορία
Όσο περίεργο και αν ακούγεται, κατά την διάρκεια της πρώτης καραντίνας, δεν υπήρξαν μόνο αυτοί που “ξέφυγαν” διατροφικά.
Για την ακρίβεια εμφανίστηκαν, και μάλιστα σε πολύ έντονο βαθμό, δύο τάσεις:
- Η μία αφορούσε αυτούς που όντως δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τόσο εύκολα το θέμα του φαγητού (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας), και
- Η δεύτερη αφορούσε τους ανθρώπους, οι οποίοι ακριβώς επειδή βρήκαν λιγάκι ελεύθερο χρόνο στην καθημερινότητα τους, κατάφεραν να φροντίσουν περισσότερο τον εαυτό τους, κάνοντας μια εξαιρετική προσπάθεια με τα ανάλογα, φυσικά, αποτελέσματα.
Η Προσωπική μου Φιλοσοφία
Προσπαθώ να διαχωρίζω και να κατηγοριοποιώ οποιαδήποτε κατάσταση – πρόκληση της ζωής, σε μία από τις δύο ακόλουθες “στήλες”:
- “Μπορώ να κάνω κάτι για αυτό το γεγονός”, ή
- “Δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό”
Αυτός ο διαχωρισμός μέσα στο μυαλό μου, με βοηθάει στο να επιλέγω εγώ ο ίδιος, συνειδητά, που θα συγκεντρώσω την ενέργεια μου. Στην περίπτωση της καραντίνας, η όλη διαδικασία του Lockdown είναι κάτι για το οποίο δεν μπορώ να κάνω κάτι. Θα μπορούσα να “κλαίγομαι” όλη μέρα και να μιζεριάζω, αλλά τα πράματα σίγουρα δεν θα άλλαζαν και δεν θα βελτιωνόταν με αυτή μου την αντίδραση.
Μπορώ, ωστόσο, να επιλέξω και συνεπώς να επέμβω, στο πως θα διαχειριστώ την καινούργια αυτή καθημερινότητα
“Τι ώρα θα ξυπνάω;”
“Πως θα περνάω τον χρόνο μου;¨”
“Θα ορίσω ένα πρόγραμμα-ρουτίνας;”
“Θα κάνω γυμναστική;”
“Θα βελτιώσω τα γεύματα μου;”
Όλα τα παραπάνω είναι καταστάσεις που εξαρτώνται από εμένα τον ίδιο και μόνο.
Ποιοι είναι οι Βασικοί Άξονες Αυτοφροντίδας;
Αν τελικά αποφασίσω ότι δεν θέλω να αφήσω έτσι απλά να περάσουν αυτές οι ημέρες και θελήσω να επενδύσω στον εαυτό μου, υπάρχουν κάποιοι βασικοί άξονες.
Οι δύο σημαντικότεροι είναι οι εξής:
- Προσωπική Ανάπτυξη
- Σωματική Φροντίδα
Στον πρώτο άξονα, μπαίνουν όλες εκείνες οι δραστηριότητες, οι οποίες θα με κάνουν καλύτερο στην δουλειά μου, σε κάποιο χόμπι (ή θα ξεκινήσω κάποιο καινούριο), ή / και στην μόρφωση μου κ.α.. Θα μπορούσα, για παράδειγμα, να κάνω συνεδρίες με κάποιον ψυχολόγο, ή να παρακολουθήσω On-Line courses σε διάφορα Sites όπως το Coursera ή να κάνω μαθήματα ξένων γλωσσών ή κιθάρας στο udemy ή με έναν δάσκαλο.
Στον δεύτερο άξονα, συμπεριλαμβάνονται όλες εκείνες οι κινήσεις που μπορώ να κάνω για να βελτιώσω την διατροφή μου ή την φυσική δραστηριότητα μου. Να εντάξω τις σαλάτες ή τα φρούτα στο διαιτολόγιο μου, να βγαίνω κάποιες μέρες τις εβδομάδας για περπάτημα, να κάνω ασκήσεις ενδυνάμωσης στο σπίτι κτλ.
Να επιλέξω τις On-Line Συνεδρίες;
Αν αποφασίσω να ασχοληθώ, εκτός των άλλων, με την διατροφή μου, μπαίνει το ερώτημα:
“Να προσπαθήσω μόνος μου, ή με την βοήθεια ενός διαιτολόγου μέσω των On-Line Συνεδριών;”
Ο κύριος ανασταλτικός παράγοντας που κάποιος δεν επιλέγει τις εξ’ αποστάσεως συνεδρίες είναι ότι δεν μπορεί να έχει τις σωματρικές αξιολογήσεις. Δεν θα κάνει, δηλαδή, λιπομέτρηση, δεν θα ζυγιστεί από τον διαιτολόγο του, δεν θα υπάρξουν οι μετρήσεις μεζούρας.
Για άκου όμως και αυτό…
Τα τελευταία χρόνια η Επιστήμη της Διαιτολογίας, έχει ξεφύγει από τα στενά όρια του τρίπτυχου
“Ζύγισμα – Διαιτολόγιο – Τα λέμε σε μία εβδομάδα”.
Η φιλοσοφία και η προσέγγιση, είναι πλέον πιο ανθρωποκεντρική. Σκύβει πάνω από τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν στην καθημερινότητα του διαιτώμενου και θα μπορούσαν να αποτελέσουν τροχοπέδη στην διατροφή του.
Το ζύγισμα δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει να αυξηθεί η διατροφική ενσυναίσθηση και νοημοσύνη, να μπούνε σε μία τάξη οι διατροφικές συνήθειες, να βελτιωθούν οι βιοχημικοί δείκτες , να υπάρξει μια σωστή διατροφική εκπαίδευση. Το ζύγισμα δεν έχει καμία θέση σε όλο αυτό το εγχείρημα.
Θα σε βοηθούσαν, λοιπόν, οι εξ’ αποστάσεως συνεδρίες;
Σαφώς και ναι. Αν θέλεις μάλιστα την προσωπική μου άποψη, το να βάλεις σε μία τάξη την διατροφή σου εν μέσω καραντίνας, θα σε βοηθήσει βγαίνοντας από όλη αυτή την δύσκολη κατάσταση του Lockdown, να είσαι ένα βήμα πιο μπροστά στο να ελέγξεις την διατροφή σου στην μετά-καραντίνα εποχή.
Τι λες λοιπόν;
Αξίζει…;